కల్కి
అమ్మ చెప్పిందని హాస్టల్లో చేరా కాని సుతరాం నాకు ఇష్టం లేదు అమ్మని వదలివెళ్ళడం వంటరిగా ఆ చీకటి హాస్టల్లోకి ......హాస్టల్లో చాలామంది నా స్నేహితులు పల్లేటూరిలో చదువులు బాగా లేవని అక్కడ చేరినవారే. ఇంకొందరు నాన్ లోకల్ అయిపోతే..... ఎంసెట్ లో సీట్ రాదని.... నార్త్ లో ఉజ్జొగం చేస్తున్నవారు వాళ్ళ పిల్లలని అక్కడ వదిలిపెట్టారు.
నన్నోరోజు మా కెమిస్ట్రీ టీచర్ అడిగారు నిన్ను ఇక్కడ చేర్చింది ఎవ్వరని. నేనన్నాను అమ్మని. చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉంది !!!!! ఇంట్లో చిన్నవాళ్ళ అల్లరి భరించలేక కొద్దిరోజులైనా ఉండని క్రమశిక్షణ అబ్బుతుందని చేర్పించే నాన్నలని..... చూసా కాని ఇలా బంగారు బొమ్మలాంటి ..... నిన్ను ఇక్కడ చేర్చిన అమ్మని ఇప్పుడే చూస్తున్నా అన్నారు.
అందరి మద్య ఉన్నా చాలా ఏడుపు వచ్చేది అమ్మని మిస్సయ్యానని... నువ్వు నా గారాలపట్టివి అంటూ అమ్మ చెప్పే కథలు చెల్లెలితో... నా ఆటలు అన్నీ బంద్ అయ్యాయి. దుఖంతో ఒకచోట మౌనంగా నాలో నేను ముడుచుకొని కూర్చునేదాన్ని.
అమ్మ ఆ రోజు ఫొన్లో దిగులుపడకురా కన్నయ్య నీకొసమే నీ క్షేమం కోసం ఇలా చేసా బాగా చదువుకో అన్నప్పుడు అమ్మ కోసం పుస్తకం తీసి చదవసాగా. నాన్న కోపంగా ఏం ... ఎలా చదువుతున్నావ్ , ఇక్కడ డబ్బులేమి చెట్లకు కాయట్లేదు, ఈ ఐఐట్లు అక్కర్లేదు ఆడపిల్లలకు అంటే మీ అమ్మ ఇన్లేదు కాని కనీసం సీటైనా తెచ్చుకు చావు అంటున్నపుడు నా గుండేమి పగల్లేదు. నాన్న కోపం అమ్మ గారం నాకు అలవాటేగా.....
నేనే నా బంగారు తల్లి చెప్పిన అమ్మని ....... ఆరోజు నాకింకా గుర్తుంది ....... అమ్మనయ్యాను అనుకొన్నపుడు ఆనందంతో పొంగిపొయ్యా.
స్కానింగ్ లో "ఆడపిల్ల" అని చెప్పినపుడు మా అమ్మకి చెప్పి మురిసిపోయా. చందమామ వెన్నెలలాంటి బిడ్డ పుట్టిందని దాని చిన్నిచిన్ని పాదాలని చూసి పొంగిపొయా... మా ఆయన కూడా ఎంతో భాగ్యంగా ఆ బిడ్డని అందుకొన్నప్పుడు దాని అదృష్టానికి ఆనందించా. మా ఇంట్లో భాగ్యంగా నా పుట్టింట్లో సౌభాగ్యంగా నా బిడ్డ పెరిగింది. అందరూ తనచుట్టూ ఎప్పుడూ అమ్మమ్మ, తాతయ్య, మామయ్య, అత్తయ్యా, జేజవ్వ అంటూ తను గారాలు పోయేది ....
నా బిడ్దకి తొమ్మిది నెలలు నిండగానే నాకు ఎప్పుడో రాసిన గ్రూప్- వన్ లో ఒక పెద్ద కార్పోరేషన్లో పోస్టింగ్. ఇక మా కాపురం మారింది అక్కడకి. మా ఆయన అంతా నా బిడ్డ అదృష్టమంటూ దాన్ని ఊరంతా తన మోటార్ బండిలో తిప్పేటోడు. బజార్లోకి పొయ్యే పనిలేదు. ఒక గుడ్డ కావాలన్న ఏ సరుకు కావాలన్నా ఆయనే తెచ్చేటోడు. నా చేతిలోపైసా పెట్టెటోడు కాడు నీకెం ఖర్చులంటూ. ఆటో చార్జి ఇచ్చెటోడు అత్యవసరమైనప్పుడు. మిగిలనప్పుడు ఆపీస్ నుండి వెహికల్ ఎలాగో ఉందిగా....
నా శాలరి పాస్బుక్, ఏటిఎం తనదగ్గరే. శాలరి ఒకటోతేదీనే మొత్తం డ్రా చేసేవాడు. పైనాన్స్ రియల్ ఎస్టేట్ వీటివే ఇప్పుడు కాలమంటూ అందులో దిగాడు. మీరు బాగున్నారంటూ పుట్టింటోళ్ళ రాకపోకలాగిపొయ్యాయి చిన్నగా.
నా కడుపులో మరో బిడ్డ. అమ్మ మౌనంగా రెండునెల్లు ఉంచుకొని సారెతో నన్ను మా ఆయన వస్తే ఆయన వెంట పంపించింది, మేము మీకు పెట్టేటోల్లమే కాని మీదగ్గర తినేటోల్లం కామంటూ...ఆయనకి ఎప్పుడు మా ద్యాసే. ఊరునుండి మా అత్తింటోళ్ళు వచ్చినా ఒకపూటుండి వెళ్ళేటోళ్ళము మేము అని ఊరంతా బయళ్ళు తిరిగేటోళ్ళు. ఒకపని అందుకోరు కాకపోయినా బిడ్డని ఆడించమన్నా బిడ్డల్ని నీ అత్తకు ఎత్తుకోను రాదులే అని మా మామ అనేటోడు. ఎవళ్ళో తరుముకొస్తున్నట్లు పదిదినాలు అయ్యాక వెళ్ళిపొయ్యెటోళ్ళు.
ఎప్పుడైనా ఎదైనా లెక్క మా ఆయన్ని నేనడిగితే నేను తాగుతానా బయట ఎక్కడైనా తిరుగుతానా అని తప్పించుకొనేవాడు. అయ్యినా నీకు లెక్కలెందుకు మీకు కావాల్సినవ్వన్ని తెచ్చి పడెస్తున్నగా అనేవాడు.
ఆదివారం నాడు తీరికగా ఇంట్లో ఉన్నా పని చేతి నిండా.... పిల్లలు పెద్దవాళ్ళు అవుతున్నారు అనుకొంటూ ఆ రోజు పిల్లలవి పట్టకుండాపొయినా బిగుతైపోయిన బట్టలని బయట పడేస్తున్నా. పెద్దమ్మాయి స్నానం అయ్యిందేమోనని చూద్దామని కేకలెయ్యకుండా అటెళ్ళా. అక్కడ మా ఆయన తను స్నానం చేస్తుంటే తనని తలుపుతెరచి పెట్టి మరీ బాహటంగా చూస్తూ!!!! ఒక్క క్షణం విబ్రాంతి కి గురయ్యా. ఇదేమిటని ఆయన్ని అడిగితే పిల్లకి స్నానం చేయడం నేర్పుతున్నానని సమర్తింపు.... టీనేజ్ లో ఉన్న నా కూతురు మొహం అమాయకంగా నాన్నకి అన్నీ తెలుసు అన్నట్లు??? తన మేలు కోరి ఎక్కడో దూరంగా చేర్పించా. ఇప్పుడు చిన్నదాన్ని గుండెలపై పెంచుతున్నా .
మా ఆవిడ చెప్తున్న తన భర్తని నేనే........... వీళ్ళకి ఎంతచేసినా నాకు గుర్తింపు లేదు. అప్పటికి మా అమ్మ చెప్తూనే ఉంది నీ బార్యకి నువ్వంటే లెక్కలేదురా అని. ఎంత చాకిరి చేసినా అంతా నాదే తప్పంటూ మాట్లాడుతుంది.ఆవిడ తింగురంగా అంటూ పసివాళ్ళని వదిలేసివెళ్లితే వంటిచెత్తో పెంచా. వాళ్ళ ముడ్డికడగడం కూడా నాతోనే చేపించింది ఈమెగారు. ఉద్యోగం ఒక్కటి వెలగబెట్టింది. అయ్యినా అందులో ఏమి పైసలు రాలాయి కనుక. మళ్లీ ఎప్పుడూ డబ్బు డబ్బు అంటూ గోల ఒకటి.
బిడ్డలకి ఐఐటి చదువులంటూ ఎక్కడో హాస్టల్లో పెట్టాలంటూ నన్ను కట్టడి చేస్తోంది. ఈ డబ్బుతో ఇద్దరి పెళ్ళి చేసేయ్యవచ్చు.... ఉన్నూర్లో చదువులు చాలు అంటే వింటేనా. పంతం పట్టింది
చేర్పించాల్సిందేనంటూ. ఇక దాని సెలవులప్పుడూ తిరగాల్సింది నేనే కదా. దానిదేమి పోతుంది తెల్లారిలేసి అంత వండి మా ముఖాన పారేసి పోవడమేగా. మళ్ళీ దానికి ఇంతోసి రాగాలు పనేక్కువైపోయి నడుంపట్టేసిందని. సాయంత్రంవచ్చి కాసిన్ని అంట్లగిన్నెలు కడగడేమేగా ఈవిడ చేసేది. ఈ జన్మకి ఈ జాతర తప్పెట్లుగా లేదు నాకు????
ఎవరు తప్పు ఎవరు ఒప్పు ???? ఇదంతా కల్కి లీలామృతమ్.
నన్నోరోజు మా కెమిస్ట్రీ టీచర్ అడిగారు నిన్ను ఇక్కడ చేర్చింది ఎవ్వరని. నేనన్నాను అమ్మని. చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉంది !!!!! ఇంట్లో చిన్నవాళ్ళ అల్లరి భరించలేక కొద్దిరోజులైనా ఉండని క్రమశిక్షణ అబ్బుతుందని చేర్పించే నాన్నలని..... చూసా కాని ఇలా బంగారు బొమ్మలాంటి ..... నిన్ను ఇక్కడ చేర్చిన అమ్మని ఇప్పుడే చూస్తున్నా అన్నారు.
అందరి మద్య ఉన్నా చాలా ఏడుపు వచ్చేది అమ్మని మిస్సయ్యానని... నువ్వు నా గారాలపట్టివి అంటూ అమ్మ చెప్పే కథలు చెల్లెలితో... నా ఆటలు అన్నీ బంద్ అయ్యాయి. దుఖంతో ఒకచోట మౌనంగా నాలో నేను ముడుచుకొని కూర్చునేదాన్ని.
అమ్మ ఆ రోజు ఫొన్లో దిగులుపడకురా కన్నయ్య నీకొసమే నీ క్షేమం కోసం ఇలా చేసా బాగా చదువుకో అన్నప్పుడు అమ్మ కోసం పుస్తకం తీసి చదవసాగా. నాన్న కోపంగా ఏం ... ఎలా చదువుతున్నావ్ , ఇక్కడ డబ్బులేమి చెట్లకు కాయట్లేదు, ఈ ఐఐట్లు అక్కర్లేదు ఆడపిల్లలకు అంటే మీ అమ్మ ఇన్లేదు కాని కనీసం సీటైనా తెచ్చుకు చావు అంటున్నపుడు నా గుండేమి పగల్లేదు. నాన్న కోపం అమ్మ గారం నాకు అలవాటేగా.....
నేనే నా బంగారు తల్లి చెప్పిన అమ్మని ....... ఆరోజు నాకింకా గుర్తుంది ....... అమ్మనయ్యాను అనుకొన్నపుడు ఆనందంతో పొంగిపొయ్యా.
స్కానింగ్ లో "ఆడపిల్ల" అని చెప్పినపుడు మా అమ్మకి చెప్పి మురిసిపోయా. చందమామ వెన్నెలలాంటి బిడ్డ పుట్టిందని దాని చిన్నిచిన్ని పాదాలని చూసి పొంగిపొయా... మా ఆయన కూడా ఎంతో భాగ్యంగా ఆ బిడ్డని అందుకొన్నప్పుడు దాని అదృష్టానికి ఆనందించా. మా ఇంట్లో భాగ్యంగా నా పుట్టింట్లో సౌభాగ్యంగా నా బిడ్డ పెరిగింది. అందరూ తనచుట్టూ ఎప్పుడూ అమ్మమ్మ, తాతయ్య, మామయ్య, అత్తయ్యా, జేజవ్వ అంటూ తను గారాలు పోయేది ....
నా బిడ్దకి తొమ్మిది నెలలు నిండగానే నాకు ఎప్పుడో రాసిన గ్రూప్- వన్ లో ఒక పెద్ద కార్పోరేషన్లో పోస్టింగ్. ఇక మా కాపురం మారింది అక్కడకి. మా ఆయన అంతా నా బిడ్డ అదృష్టమంటూ దాన్ని ఊరంతా తన మోటార్ బండిలో తిప్పేటోడు. బజార్లోకి పొయ్యే పనిలేదు. ఒక గుడ్డ కావాలన్న ఏ సరుకు కావాలన్నా ఆయనే తెచ్చేటోడు. నా చేతిలోపైసా పెట్టెటోడు కాడు నీకెం ఖర్చులంటూ. ఆటో చార్జి ఇచ్చెటోడు అత్యవసరమైనప్పుడు. మిగిలనప్పుడు ఆపీస్ నుండి వెహికల్ ఎలాగో ఉందిగా....
నా శాలరి పాస్బుక్, ఏటిఎం తనదగ్గరే. శాలరి ఒకటోతేదీనే మొత్తం డ్రా చేసేవాడు. పైనాన్స్ రియల్ ఎస్టేట్ వీటివే ఇప్పుడు కాలమంటూ అందులో దిగాడు. మీరు బాగున్నారంటూ పుట్టింటోళ్ళ రాకపోకలాగిపొయ్యాయి చిన్నగా.
నా కడుపులో మరో బిడ్డ. అమ్మ మౌనంగా రెండునెల్లు ఉంచుకొని సారెతో నన్ను మా ఆయన వస్తే ఆయన వెంట పంపించింది, మేము మీకు పెట్టేటోల్లమే కాని మీదగ్గర తినేటోల్లం కామంటూ...ఆయనకి ఎప్పుడు మా ద్యాసే. ఊరునుండి మా అత్తింటోళ్ళు వచ్చినా ఒకపూటుండి వెళ్ళేటోళ్ళము మేము అని ఊరంతా బయళ్ళు తిరిగేటోళ్ళు. ఒకపని అందుకోరు కాకపోయినా బిడ్డని ఆడించమన్నా బిడ్డల్ని నీ అత్తకు ఎత్తుకోను రాదులే అని మా మామ అనేటోడు. ఎవళ్ళో తరుముకొస్తున్నట్లు పదిదినాలు అయ్యాక వెళ్ళిపొయ్యెటోళ్ళు.
ఎప్పుడైనా ఎదైనా లెక్క మా ఆయన్ని నేనడిగితే నేను తాగుతానా బయట ఎక్కడైనా తిరుగుతానా అని తప్పించుకొనేవాడు. అయ్యినా నీకు లెక్కలెందుకు మీకు కావాల్సినవ్వన్ని తెచ్చి పడెస్తున్నగా అనేవాడు.
ఆదివారం నాడు తీరికగా ఇంట్లో ఉన్నా పని చేతి నిండా.... పిల్లలు పెద్దవాళ్ళు అవుతున్నారు అనుకొంటూ ఆ రోజు పిల్లలవి పట్టకుండాపొయినా బిగుతైపోయిన బట్టలని బయట పడేస్తున్నా. పెద్దమ్మాయి స్నానం అయ్యిందేమోనని చూద్దామని కేకలెయ్యకుండా అటెళ్ళా. అక్కడ మా ఆయన తను స్నానం చేస్తుంటే తనని తలుపుతెరచి పెట్టి మరీ బాహటంగా చూస్తూ!!!! ఒక్క క్షణం విబ్రాంతి కి గురయ్యా. ఇదేమిటని ఆయన్ని అడిగితే పిల్లకి స్నానం చేయడం నేర్పుతున్నానని సమర్తింపు.... టీనేజ్ లో ఉన్న నా కూతురు మొహం అమాయకంగా నాన్నకి అన్నీ తెలుసు అన్నట్లు??? తన మేలు కోరి ఎక్కడో దూరంగా చేర్పించా. ఇప్పుడు చిన్నదాన్ని గుండెలపై పెంచుతున్నా .
మా ఆవిడ చెప్తున్న తన భర్తని నేనే........... వీళ్ళకి ఎంతచేసినా నాకు గుర్తింపు లేదు. అప్పటికి మా అమ్మ చెప్తూనే ఉంది నీ బార్యకి నువ్వంటే లెక్కలేదురా అని. ఎంత చాకిరి చేసినా అంతా నాదే తప్పంటూ మాట్లాడుతుంది.ఆవిడ తింగురంగా అంటూ పసివాళ్ళని వదిలేసివెళ్లితే వంటిచెత్తో పెంచా. వాళ్ళ ముడ్డికడగడం కూడా నాతోనే చేపించింది ఈమెగారు. ఉద్యోగం ఒక్కటి వెలగబెట్టింది. అయ్యినా అందులో ఏమి పైసలు రాలాయి కనుక. మళ్లీ ఎప్పుడూ డబ్బు డబ్బు అంటూ గోల ఒకటి.
బిడ్డలకి ఐఐటి చదువులంటూ ఎక్కడో హాస్టల్లో పెట్టాలంటూ నన్ను కట్టడి చేస్తోంది. ఈ డబ్బుతో ఇద్దరి పెళ్ళి చేసేయ్యవచ్చు.... ఉన్నూర్లో చదువులు చాలు అంటే వింటేనా. పంతం పట్టింది
చేర్పించాల్సిందేనంటూ. ఇక దాని సెలవులప్పుడూ తిరగాల్సింది నేనే కదా. దానిదేమి పోతుంది తెల్లారిలేసి అంత వండి మా ముఖాన పారేసి పోవడమేగా. మళ్ళీ దానికి ఇంతోసి రాగాలు పనేక్కువైపోయి నడుంపట్టేసిందని. సాయంత్రంవచ్చి కాసిన్ని అంట్లగిన్నెలు కడగడేమేగా ఈవిడ చేసేది. ఈ జన్మకి ఈ జాతర తప్పెట్లుగా లేదు నాకు????
కామెంట్‌లు
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి