హేమావతి బొబ్బు "సమూహంలో ఏకాంతం"

https://sanchika.com/nammutaaraa-meerainaa-dr-bh-poem/     ఎంతో ప్రేమగా పెంచిన పూల తోట నన్ను కాదని వెళ్ళింది ఇక ఎదురుగా కనిపిస్తూ నన్ను ఎంతో వేదనకి గురిచేస్తూ......... నన్ను కాదని అంటూనే నా వైపు పూల నవ్వులు విసురుతూ ... అవి రవ్వలు పుట్టిస్తూ నా గుండెన రాదని తెలిసి కాదనుకోలేక ఔననికూడ అది నాదని అనుకోలేక ఆకాశాన్ని అంటిన దుమ్ము దులుపుతూ నేను అంతలా ఆక్రోశించా ప్రియా.......రా..........రమ్మని నమ్ముతారా మీరైనా !!! ఆ పూలతోట నాదని ??????

మీ తోటలో నే పెంచిన పూవులు మరి మీ హృదయములో నేను నా పెదవులపై మీరు వ్రాసిన వీలునామా మన ఙ్ఞాపకం ఓ చిరునవ్వుకు చిరునామా

http://100.26.73.229/neevu-naa-gnaapikavi-dr-bh-poem/     నీవు నా ఙ్ఞాపికవి  ఇసుక తిన్నులపై నా అడుగుల చప్పుడిని అలల సవ్వడులతో కలిపి నా స్వప్నావస్థలో నుండి  సుప్థావస్తలోనికి మోసుకొచ్చిన  నా ఙ్ఞాపికవి   కాలం చిరుగులో దుఃఖపు తెరలు వినిపిస్తుంటే నీకు నేను తోడున్నానన్నపుడు  నీవో  ఙ్ఞాపికవి పచ్చదనపు చీర చెరుగులో వెచ్చదనపు నీ కౌగిలి జోల పాడుతూ నన్ను మైమరిపించడం నా ఙ్ఞాపకం   అత్తవారింట అడుగు పెట్టినప్పుడు అంతా కొత్తగా అవరోహణంలో జీవిస్తున్నప్పుడు నా కడుపున నీవో ఙ్ఞాపికవి  వస్తూ వంటరిగా వస్తాము తిరిగి వెళ్ళుతూ వంటరిగా వెళతామని నీకు నీవే తోడని  నీవన్నప్పుడు నీవో ఙ్ఞాపికవి అద్దాన మోము చూసినప్పుడు కంటి క్రింద చారలు కరుగుతున్న యవ్వనానికి ఓ ఙ్ఞాపిక   ఆశ నిరాశల మధ్య తప్పొప్పుల గెలుపోటములతో సాగుతున్న జీవితంపై తృష్ణ నా  ఙ్ఞాపిక ...........            

https://sanchika.com/ollanta-nemalikannulato-dr-bh-poem/   వళ్ళంతా నెమలికన్నులతో ప్రియా.............ఎదురుచూపులు ప్రేమంటే వలపంటే ప్రేమంటే మోహమైతే నా తలపుల తలుపులు తీసి నీకోసం నే చూస్తున్నా  కళ్ళళ్ళో వత్తులు వేసి నా జీవనజ్యోతిని ఆరనీయక నిలిపి వలపు తీపి వడలంతా పాకి కుదురుగా నన్ను నిలవనీయక నీ చెంత నిలచి కావి వైరాగ్యముతో నీవు నా వరసంపదవనీ  నీవే నా అష్టైశ్వర్యాలవనీ   నీ తలపులే నా కీర్తిసంపదలనీ ఈ లోకానికంతా నేచాటాలని    నేను సన్యసిస్తున్నా .... భావి జీవితాన్ని....